اثر سطح پروژسترون آخر فولیکولار بر نتایج باروری آزمایشگاهی با تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم: مطالعه مورد شاهدی

مطالعات زیادی جهت بهبود نتایج باروری آزمایشگاهی (IVF) و تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) انجام شده است.در سال های اخیر تمرکز پژوهشگران بر یافتن اثر سطح بالای پروژسترون بر روی گیرندگی آندومتر بوده است. با این حال اطلاعات در مورد اینکه آیا سطح پروژسترون بر روی کیفیت امبریو نیز تاثیر می گذارد، محدود است.

هدف این مطالعه بررسی تاثیر سطح پروژسترون آخر فولیکولار بر نتایج باروری آزمایشگاهی با تزریق داخل سیتوپلاسمی (IVF-ICSI) است.

این یک مطالعه مورد شاهدی است که بر روی 245 زن که در مرکز ناباروری حلیم در اندونزی تحت درمان باروری آزمایشگاهی قرار گرفتند انجام شد. نتایج مورد بررسی قرار گرفته شامل تعداد تخمک های بدست آمده، میزان بلوغ آنها، میزان باروری، تعداد امبریوهای خوب، تعداد امبریوهای نسبتا خوب و تعداد امبریوهای ضعیف می باشد. سطح پروژسترون و استرادیول در روز تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی اندازه گیری شد. سطج پروژسترون سرم به سه گروه تقسیم شد: 1/ پروژسترون پایین (ng/ml 50/0 ≥) 2/0 پروژسترون نرمال (ng/ml 05/1-51/0) و 3/ پروژسترون بالا (ng/ml 50/1 <). تمام نتایج بدست آمده بین گروه های مختلف مقایسه شد.

تغیرات معنی داری در سطح پروژسترون در روز تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی مشاهده شد. تعداد تخمک های بدست آمده در گروه های 1 و 2 و3 به ترتیب 88/5±41/8 و 51/8±99/12 و 52/9±58/17 بود.

سطح پروژسترون در روز تزریق گونادوتروپین جفتی انسانی ممکن است که بر روی نتایج IVF-ICSI تاثیر داشته باشد.