عادی سازی سیاست امنیتی ژاپن و چشم انداز بازیگران منطقه ای و بین المللی

اصلاحات در ساختار امنیتی ژاپن تا حد زیادی واکنش به تغییرات سریع و واضح در محیط امنیتی خارجی این کشور است. این تغییرات سریع در محیط امنیتی ژاپن حول دو گروه از تهدیدات بوده است: تهدیدات سنتی (تهدید هسته ای و موشکی کره شمالی، افزایش قدرت نظامی و اقتصادی چین) و تهدیدات غیرسنتی (تغییرات زیست محیطی و بازیگران غیردولتی تهدیدساز نظیر: گروه های تروریستی و دزدی های دریایی). دستاوردهای مهم تغییرات در ساختار امنیتی ژاپن عبارت اند از: تقویت کنترل سیاسی در تصمیم گیری های سیاست خارجی، افزایش توانمندی ژاپن برای مقابله موثرتر با تهدیدات درک شده، تقویت وضعیت ژاپن در اتحاد امنیتی با ایالات متحده، گسترش تدریجی روابط امنیتی ژاپن با سایر بازیگران، و تقویت نقش ژاپن در امنیت منطقه ای و بین المللی. برخلاف کشورهای اروپایی که توانستند با آلمان به آشتی و هماهنگی پس از جنگ دست یابند، ملت های شرق آسیا همچنان در مسایل تاریخی جنگ جهانی دوم با ژاپن گرفتار هستند. ذهنیت منفی کشورهای شرق آسیا درمورد ژاپن و حل نشدن مسایل مربوط به زمان جنگ سبب شده است که به تحولات کنونی ژاپن با دید منفی و نگران نگریسته شود. درهمین راستا می توان گفت که ادراکات کشورهایی نظیر: چین و کره جنوبی درباره تغییرات امنیتی ژاپن، منفی و همراه با واکنش های منفی است. ایالات متحده آمریکا از پذیرش نقش بیشتر ژاپن در مسایل امنیتی استقبال می کند و این مسئله نه تنها با هدف کاهش بار این کشور در پیمان امنیتی ژاپن و ایالات متحده انجام می شود، بلکه مهار تهدید رو به افزایش چین و استفاده از ظرفیت های ژاپن برای مقابله با تهدیدات جهانی و منطقه ای نیز مدنظر است. تجزیه وتحلیل دقیق تر تحولات امنیتی ژاپن نشان می دهد که این کشور علی رغم حرکت آهسته و پیوسته به سمت تقویت بعد نظامی و امنیتی در سیاست خارجی اش، از گفتمان ضد جنگ خود فاصله نگرفته است و همچنان صلح طلبی هسته اصلی سیاست خارجی ژاپن را تشکیل می دهد.