نقش قوم گرایی در امنیت مناطق مرزی کشور (مطالعه موردی: پان ترکیسم در مناطق مرزی استان های آذربایجان شرقی و اردبیل)

قوم و قوم گرایی، پدیده ای است که در پایان قرن بیستم توانست منشا تحولات عظیمی در جهان گردد. کشور ما ایران نیز به جهت قرارگرفتن در گذرگاه مهاجرت های تاریخی با ترکیب قومیت های مختلف در بافت جمعیتی خود از این امر مستثنی نبوده و متاثر از پدیده قوم گرایی می باشد. یکی از مصادیق بارز قوم گرایی و ناسیونالیسم آن هم به شکل افراطی، ظهور پان ترکیسم در آغاز قرن بیستم میلادی می باشد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش قوم گرایی در مناطق مرزی استان های آذربایجان شرقی و اردبیل با تاکید بر موضوع پان ترکیسم می باشد. روش تحقیق حاضر از نظر داده ها کمی و از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت، مطالعه ی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را شوراهای اسلامی و نمایندگان تشکل های مردمی مناطق مرزی استان های آذربایجان شرقی و اردبیل تشکیل می دهند. نمونه و روش نمونه گیری بر اساس روش تصادفی و فرمول تعیین حجم نمونه تعداد 155 نفر حجم نمونه را تشکیل می دهد. ابزار سنجش پژوهش حاضر پرسشنامه 30 سیوالی محقق ساخته می باشد. اعتبار ابزار به وسیله ی آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن 83/0 و روایی آن توسط روایی صوری تایید شده است. داده های حاضر به وسیله ی آزمون های آماری موسوم به همبستگی اسپیرمن در بسته ی نرم افزاری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصله از آزمون فرضیه ها بیان گر آن است که بین ایده های پان ترکیستی و واگرایی مردم مناطق مرزی استان های آذربایجان شرقی و اردبیل و نیز تبلیغات پان ترکیستی برآمده از بیرون مرز در زمینه های اجتماعی، امنیتی و فرهنگی بر مردمان این مناطق اثر معنی داری نداشته است است. همچنین مردم شهرستان اردبیل نسبت به اهداف سوء پان ترکیست آگاهی کافی نداشته و هویت ایرانی، قدرت بالایی در زمینه بی تاثیر کردن تبلیغات پان ترکیستی دارد.