روسیه و نظم نوظهور بین المللی (با تاکید بر روابط روسیه آمریکا): فرصت ها و چالش های ایران

روسیه ضمن تاکید بر ساختار چندقطبی نظام بین الملل، به دنبال بازیافت قدرت و عظمت تاریخی و ترفیع جایگاه خود در سلسله مراتب قدرت بین المللی است. در قلب درگیری های اوکراین و سوریه به خوبی مسئله چانه زنی روسیه با غرب را می توان مدنظر قرار داد: روسیه به شدت از نظم فعلی بین المللی ناراضی است؛ اما به وسیله معامله بزرگ (پیمان امنیتی بین المللی، پایان دادن به سلطه آمریکا و ناتو در اروپا، و پذیرش حوزه نفوذ قدرت های منطقه ای در منطقه مورد نفوذ) می تواند مشکلات دوجانبه را با چانه زنی و به وسیله توافقنامه پایدار حل وفصل کند. طرح روسیه برای به تعادل کشیدن اوراسیا ازطریق یکپارچگی و قاطعیت قابل توجه درمورد بحران اوکراین، غربی ها را وادار کرده است که پس از جنگ سرد دوباره پای میز مذاکره بنشینند. درگیری در سوریه و فرصت به دست آمده برای حفظ دولت قانونی سوریه و تثبیت حضور خود در خاورمیانه به عنوان عامل ضروری برای افزایش چانه زنی درمورد آینده نظام جهانی و تجدیدنظر نظم بین الملل فعلی، قدرت روس ها در سیاست بین الملل را بهتر منعکس کرده است. اگرچه سیاست های ترامپ ممکن است کرملین و کاخ سفید را به سمت تعامل بیشتر درمورد مسایل حاد سیاست جهانی سوق دهد، اندک نشانه ای مبنی بر همگرایی موقت در روابط دو طرف مشاهده می شود. هیچ یک از مشکلات بنیادین بین روس ها و آمریکایی ها به سرعت قابل حل نخواهد بود. درعین حال، برای ترامپ مشکل است که روسیه را متقاعد کند که ایالات متحده با هرگونه امتیازاتی که ممکن است به روسیه درمورد آینده نظم جهانی ارایه دهد پایبند بماند. دیدگاه های سیاست خارجی، تاریخچه معاملات تجاری و سبک رهبری شخصیتی، ترامپ را یک شریک مذاکره غیرقابل پیش بینی نشان می دهد.