شناسایی و اولویت بندی عوامل راهبردی موثر بر آمایش سرزمین از منظر امنیت ملی (مورد مطالعه: منطقه جنوب شرق ایران)

امنیت بنیادی ترین نیاز هر جامعه و مهم ترین عامل دوام زندگی اجتماعی است. آمایش سرزمین به تنظیم رابطه ی میان انسان، فضا و فعالیت های انسان در فضا به منظور بهره برداری منطقی از جمیع امکانات، علم و تجربه در طول زمان برای نیل به اهداف و استراتژی های ملی می پردازد. جنوب شرق ایران به لحاظ جایگاه نظامی می تواند در اتخاذ استراتژی های امنیت ملی و منطقه ای نقش ویژه ای برای ایران ایفا نماید و آن را از توان و قابلیت تحرک میان اقیانوسی، در فعالیت های نظامی، تجاری، علمی و اقتصادی دریا برخوردار کند. هدف این مقاله، شناسایی و اولویت بندی عوامل استراتژیک موثر بر آمایش سرزمین منطقه جنوب شرق ایران از منظر امنیت ملی است. جامعه آماری شامل مسیولین و مقامات کشوری و لشگری متولی آمایش و امنیت، به تعداد 250 نفر می باشد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقاتی انجام شده است. نوع پژوهش، کاربردی و روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی است. نتایج تجزیه تحلیل آماری در رتبه بندی حاصل از آزمون فریدمن مبین تاثیر عوامل زیر به عنوان عوامل استراتژیک موثر بر امنیت منطقه جنوب شرق ایران است: مدیریت سرزمین با میانگین رتبه 4، فعالیت های اقتصادی (سطح رفاه عمومی) با میانگین رتبه 2.73 ، انسان (جمعیت) با میانگین رتبه 2.27 و فضا با میانگین رتبه 1.