ارزیابی سونوهیستروگرافی در تشخیص اختلالات اندومتر مبتلایان به سرطان پستان تحت درمان با تاموکسیفن

تاموکسیفن در زنان مبتلا به سرطان پستان ممکن است اثرات نامطلوب ثانویه بر اندومتر داشته باشد. مطالعه‏ی حاضر با هدف بررسی سونوهیستروگرافی در ارزیابی اختلالات اندومتر در زنان مبتلا به سرطان پستان تحت درمان با تاموکسیفن انجام گرفت.

مطالعه به صورت مقطعی بود که بر روی 40  خانم مبتلا به سرطان پستان تحت درمان با تاموکسیفن با دوز 20 میلی گرم در روز و حداقل به مدت 6 ماه،که طی سال های 1397 تا 1398 توسط انکولوژیست جهت معاینات دوره ای به بیمارستان امیرالمومنین (ع) سمنان ارجاع شده بودند، انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز شامل مشخصه های فردی بیماران و نیز نتایج سونوهیستروگرافی، پاتولوژی و سونوگرافی واژینال در چک‏لیست جمع‏آوری داده ها ثبت شد.

میانگین‏±‏انحراف معیار سن بیماران 4‏/‏6‏±‏0‏/‏46 سال، 39 نفر (5‏/‏97‏%) آمنوره بودند. میانگین±‏انحراف معیار مدت ابتلا به سرطان پستان 3‏/‏1‏±‏1‏/‏3 سال و مدت مصرف تاموکسیفن 7‏/‏13‏±‏3‏/‏26 ماه بود. سونوهیستروگرافی بدون عارضه خاصی در همه بیماران انجام گرفت. مهم ترین یافته‏ها در سونوهیستروگرافی شامل ضخامت اندومتر بالای 5 میلی متر در 6 مورد (15‏%)، ضایعه اکوژن در کاویته رحم در 4 مورد (10‏%)، و کیست ساب‏اندومتریال در13 مورد (5/32‏%) بود. یافته‏های سونوگرافی واژینال در 16 بیمار مبنی بر افزایش ضخامت اندومتر بود در حالی که بررسی آن ها با سونوهیستروگرافی نشان داد که یافته‏های غیرنرمال تنها در 50% (8 نفر) آنان دیده شد. هماهنگی کلی سونوهیستروگرافی با پاتولوژی، هیستروسکوپی و سونوگرافی واژینال به ترتیب  80‏%، 80% و 75% بود.

 یافته ها نشان داد که زنان تحت درمان با تاموکسیفن مستعد ضایعات پاتولوژیک اندومتری مانند پولیپ و هیپرپلازی هستند؛ سونوهیستروگرافی به خوبی تحمل شده و هماهنگی کلی مطلوبی با یافته‏ های پاتولوژی دارد (80‏%) و در مقایسه با سونوگرافی واژینال می‏تواند موجب کاهش تعداد مداخلات هیستوپاتولوژیک غیرضروری در بیماران شود.