نگاهی ایرانی به انتخابات ریاست جمهوری افغانستان

تلاش برای پایان حضور هفده ساله آمریکا در افغانستان منجربه مذاکرات پی در پی نمایندگان این کشور با نمایندگان طالبان در دوحه و ابوظبی در ماه های اخیر شده است. خروج تمامی نیروهای خارجی از افغانستان و تشکیل دولت موقت دو شرط اصلی طالبان برای پذیرش صلح است و این درحالی است که کارزار انتخابات ریاست جمهوری افغانستان نیز در جریان است. گفتنی است که این امر روندهای آتی در این کشور را در هاله ای از ابهام نگه داشته است. موفقیت مذاکرات صلح آمریکا با طالبان به معنای پذیرش نقش این گروه در آینده افغانستان است. حضور این گروه به طور قطع با واکنش تند بسیاری از مردم افغانستان که خاطره چهار دهه جنگ داخلی را ازسر گذرانده اند روبه روخواهد شد؛ ازاین رو، احتمال افزایش تنش در این کشور بسیار بالا خواهد بود. صلح در افغانستان و پایان درگیری ها در این کشور فقط از منظر پایان جنگ با طالبان قابل توجه نیست، بلکه افغانستان در نقش کشوری که طی دهه های اخیر تاثیر و تاثر بسیاری بر کشورهای همسایه و منطقه داشته، محل ورود و قدرت نمایی این بازیگران نیز هست و ازاین رو، صلح بدون پذیرش نقش و جایگاه بازیگران اصلی خارجی ماندگار نخواهد بود؛ برهمین اساس، هریک از بازیگران اصلی سعی دارند رویه صلح موردنظر خویش را پیگیری کنند تا از این رهگذر، تامین منافع راهبردی خود را در افغانستان تضمین کنند. افغانستان در محیط پیرامونی امنیتی ایران قرار دارد؛ ازاین رو، تمامی تحولات این کشور، به خصوص موضوعاتی که پایه امنیتی دارند، از منظر ج.ا.ایران حایز اهمیت ا ند. احتمال بازگشت تدریجی طالبان به صحنه اجتماعی و سیاسی افغانستان به طور قطع موجب تغییر و بازبینی دستور کار سیاسی و امنیتی ایران در این کشور خواهد شد.