اثر نوع گیاهان علوفه ‏ای و روش کشت بر کمیت و کیفیت علوفه در الگوی کشت مخلوط

هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثر افزایش تنوع گیاهان علوفه‏ای شبدر، جو، نخود، ماشک و شنبلیله در روش های مختلف کشت بر خصوصیات کمی و کیفی علوفه است. این آزمایش در سال زراعی 97-96 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز انجام شد. طرح آزمایشی به‏صورت کرت های یک بار خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی روش کشت در سه سطح شامل: M1 کشت خطی بافاصله بین ردیف ده سانتی‏متر، M2: کشت خطی بافاصله بین ردیف بیست سانتی‏متر و M3: کشت درهم بود. فاکتور فرعی شامل تنوع کشت گیاهان علوفه ای با هفت سطح شامل: D1:] 50% جو+ 50% شبدر (شاهد)[، D2] 50% جو + 25% شبدر + 25% نخود[، D3:] 50% جو+ 25% شبدر + 25% ماشک[، D4 :]50% جو+ 25% شبدر + 25% نخود [D5:]50% جو+ 25% نخود + 25% ماشک[D6:] 50% جو+ 25% نخود + 25% شنبلیله[و D7:] 50% جو+ 25% ماشک + 25% شنبلیله. خصوصیات کمی شامل عملکرد و اجزای عملکرد علوفه وخصوصیات کیفی شامل پروتئین خام، الیاف غیرمحلول در شوینده‏ی اسیدی (ADF)، الیاف محلول در شوینده‏ی اسیدی (NDF)، ماده‏ی خشک قابل هضم، کربوهیدرات‏های محلول در آب، الیاف خام و خاکستر اندازه‏گیری شدند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد کل علوفه (g.m-2 1268/9) در تیمار روش کشت خطی بافاصله بین ردیف ده سانتی متر و تنوع گیاهی 50% جو+ 25% نخود + 25% شنبلیله به‏دست آمد.