شورای توسعه سواحل مکران، الزامات و رویکردها

سواحل منطقه مکران از مناطق راهبردی جمهوری اسلامی ایران است که علاوه بر فراهم‏کردن زمینه حضور ایران در آب‏های آزاد بین‏المللی، ایران را به راه‏گذری ترانزیتی ارتباطی در سطح منطقه‏ای و بین‏المللی تبدیل کرده که موقعیت‏ جغرافیایی ویژه آن به رقابت ژیوپلیتیک کشورها سمت و سو داده است. سواحل دریای عمان در آینده مناسبات قدرت بین کشورها نقش‏آفرین است و ایران می‏تواند با توسعه زیرساخت‏های تجاری ترانزیتی آن وزن ژیوپلیتیک خود را در این رقابت‏ها فزون‏تر سازد. ازاین رو، هییت دولت با تصویب شورای توسعه سواحل مکران بهره‏گیری از توانش‏های محیطی این منطقه را هدف‏گذاری‏کرده است. این نوشتار با بررسی اهمیت راهبردی این سواحل تلاش کرده الزامات و رویکردهای پیش‏ روی شورای توسعه سواحل مکران را تحلیل کند.
به نظر می‏رسد درحال حاضر راهبرد ایالات متحده آمریکا برای محدودسازی هرچه بیشتر ایران در منطقه از طریق اعمال سیاست‏های تحریمی در عرصه بین‏الملل، با هدف فروکاستن از نقش گذرگاهی ترانزیتی ایران در راه‏گذر‏های بین‏المللی است. این درحالی است که دیگر کشورهای منطقه همچون پاکستان، امارات و عمان با سرعت درحال توسعه زیرساخت‏های توسعه‏ای خود در این سواحل هستند. مسلم که جبران این عقب‏افتادگی در آینده با سختی همراه خواهد بود. ازاین رو، تسریع در فعالیت شورا با معرفی دبیر و تهیه چارت سازمانی قوی، بازنگری قوانین مربوط به فعالیت سرمایه گذاران خارجی، اعمال معافیت های مالیاتی و تسهیل در امور گمرکی ازجمله اقدامات زیربنایی برای توسعه سواحل مکران است که شورا باید به آن توجه کند. اکنون که وظیفه تحول و توسعه منطقه مکران به شورای توسعه سواحل مکران واگذارشده، این شورا باید بداند هرگونه برخورد منفعلانه و تعلل در اجرای طرح های توسعه ای- زیرساختی در منطقه مکران باعث ایجاد راه‏گذرهای ترانزیتی موازی خواهد شد. همان طور که ترکمنستان با احداث بندر «ترکمن باشی» در دریای خزر تلاش دارد نقش ایران را در جاده ابریشم کم رنگ کند.