تعیین رابطه بین محیط مدرسه و کلاس درس با رفتارهای پرخطر و استعداد به اعتیاد در دانش آموزان متوسطه

درک خطرپذیری نوجوان به عنوان اقتضای قابل انتظار و نه به عنوان یک رفتار انحرافی ضروری است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین محیط مدرسه و کلاس درس با رفتارهای پرخطر و استعداد به اعتیاد دانش آموزان متوسطه بود.

 جهت انجام این پژوهش از یک طرح پژوهشی همبستگی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان متوسطه اول در سال تحصیلی 1397- 1398 شهر زاهدان تشکیل می دادند که به روش خوشه ای چندمرحله ای و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 100 نفر به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شدند. ابزارهای اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش شامل محیط کلاس درس و مدرسه آلفرد و همکاران (2004)، خطرپذیری نوجوانان ایرانی (1390) و استعداد به اعتیاد (1991) بود. داده ها در مدت سه هفته جمع آوری شدند و سپس با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون خطی در نرم افزار 23Spss  تحلیل شدند.

 نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین محیط کلاس و مدرسه با رفتارهای پرخطر (20.0=r) در سطح 95 درصد اطمینان وجود دارد. همچنین رابطه معناداری بین استعداد به اعتیاد با محیط کلاس و درس (0.23=r) دانش آموزان در سطح 95 درصد اطمینان وجود داشت.

پیشگیری از رفتارهای پرخطر همواره راحت تر، کم هزینه تر و موثرتر از درمان آن می باشد. بنابراین ایمن سازی فضای مدارس میتواند موجب کاهش بروز رفتارهای خطرناک در دانش آموزان شود.