ارتقاء کیفیت جریان هوای داخل تحت تاثیر دیوارهای جداکننده داخلی در فضاهای اداری مجهز به سیستم های تهویه مطبوع با روش CFD

جریان هوای داخل در فضای بسته معماری، علاوه بر این که به موقعیت و شرایط دمنده ها و مکنده های سیستم های تهویه وابسته است، تابع دیوارهای جداکننده داخلی و موقعیت قرارگیری آن ها در فضا نیز می باشد. جریان هوای همگن و یکنواخت در تراز کارکنان از ملزومات آسایش حرارتی بوده که به طور عمده به دلیل استقرار نامناسب دیوارهای جداکننده و نیز موقعیت دمنده ها و مکنده ها این جریان برقرار نمی شود و بعضا در بخش هایی، جریان هوای مطبوع وجود ندارد.روش انجام این پژوهش، یک روش ترکیبی بوده که راهبردهای تحقیق تجربی، شبیه سازی و پژوهش موردی را درگیر می نماید: این مقاله روش دینامیک سیال محاسباتی (CFD) را جهت پیش بینی سرعت و جهت حرکت جریان هوای داخل در فضای بسته اداری و نیز ارتقای همگنی جریان هوای داخل در تراز کارکنان واحد اداری به کار می گیرد. مقایسه بین اندازه گیری های تجربی و نیز شبیه سازی های عددی، علاوه بر افزایش دقت محاسبات، خطاهای آزمایشگاهی را مشخص نموده و تاییدی بر روایی روش تحقیق نیز می باشد. کلیه مشاهدات و آزمون ها در یک نمونه موردی تصادفی در اهواز (اقلیم گرم و نیمه مرطوب که نیاز به خنک کنندگی فراوان با کمک سیستم های تهویه مطبوع اختلاطی دارد) انجام می گیرد. شبیه سازی های عددی این پژوهش با استفاده از نرم افزارهای Gambit و Fluent انجام گرفته اند. نتایج نشان می دهد علاوه بر محل قرارگیری دریچه های پخش کننده جریان هوا، موقعیت دیوارهای جداکننده داخلی از نظر ارتفاع بر جریان هوای داخل تاثیرگذار است و طراحی صحیح آن ها می تواند شکل جریان هوای داخل را همگن و قابل پیش بینی نماید