هیچ مدرکی از عفونت سیتومگالوویروس انسانی در Behcet وجود ندارد

بیماری بهجت یکی از بیماریهای التهابی مزمن است که علت آن ناشناخته است. رابطه بین عوامل عفونی و BD هنوز به روشنی مشخص نشده است. سیتومگالوویروس انسانی (HCMV) در سال‌های اول زندگی باعث عفونت اولیه میشود و در بافتها و سلولهای مختلف نهفته میماند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی HCMV در بیماران مبتلا به BD انجام شد.
مواد و روش‌کار: در این مطالعه مقطعی، نمونه‌های سرمی از 103 بیمار مبتلا به BD برای تست HCMV با آزمون‌های مولکولی و سرولوژی بررسی شد. نتایج توسط IBM SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل شد.

میانگین سنی بیماران مبتلا به BD 8/82 ± 7/73 53 38/38 و 53٪ (54/53٪) مرد بودند. میانگین مدت زمان BD 12.12 ± 6.42 سال بود. آنتی بادی HCMV IgG به ترتیب در 96٪ و 94٪ در مردان و زنان یافت شد و آنتی بادی IgM فقط در یک بیمار مرد مثبت بود. DNA HCMV در نمونه ها مشاهده نشد.

یافته های ما نشان داد که هیچ گونه شواهدی از عفونت سیتومگالوویروس در بیماران بهجت وجود ندارد. مانند سایر مطالعات، آنتی بادی های IgG علیه CMV در بین جمعیت عمومی و بیماران بهجت برجسته است. در حالی که، IgM در برابر HCMV فقط در یک بیمار مثبت بود. اما هیچ CMV-DNA در بین 103 بیمار بهشت ​​تشخیص داده نشده است. با این وجود، عدم وجود ژنوم ویروس در یک فرد IgM مثبت می تواند ناشی از DNAemia کوتاه مدت یا به دلیل تداخل فاکتور روماتویید باشد. علاوه بر این، یک فاصله زمانی بین عفونت اولیه و تولید آنتی بادی IgM وجود دارد (سطح IgM می تواند به دلیل تاخیر در تغییر محافظه کارانه ناشی از عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن غیر قابل کشف باقی بماند). آنتی بادی های IgM همچنین می تواند برای مدت طولانی پس از عفونت در برخی از افراد سالم باقی بماند.