پاسخ mir133a و برخی شاخص های هایپرتروفی قلبی به یک دوره تمرین استقامتی

اثر فعالیت ورزشی بر بیان ژن های اثرگذار بر هایپرتروفی قلبی مشخص نیست. در عصر حاضر با وجود پیشرفت های صورت گرفته در شیوه های مراقبت بهداشتی، هنوز هم بیماری قلبی عروقی عامل اصلی مرگ و میر است شواهد نشان می دهد که برخی از miRNA ها در بهبود عملکرد قلب نقشی مهمی ایفا می کنند. هدف از این تحقیق، پاسخ mir133a و برخی شاخص های هایپرتروفی قلبی به یک دوره تمرین استقامتی بود.

در این مطالعه تجربی، 10 سر موش صحرایی به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین قرار گرفتند. تمرین استقامتی، 5 روز در هفته با سرعت 25 متر بر دقیقه و شیب صفر درجه به مدت 12 هفته اجرا گردید. میزان بیان ژن های mir133a، فاکتور شبه انسولینی-1 و گیرنده فاکتور شبه انسولینی به روش Real Time PCR اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t مستقل در سطح 05/0>P  استفاده شد.

نتایج نشان داد که پس از دوازده هفته تمرین هوازی بیان ژن mir-133 و فاکتور شبه انسولینی-1 در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالاتر بود (001/0P=). همچنین، متعاقب دوازده هفته تمرین هوازی تفاوت معنی داری در بیان ژن گیرنده فاکتور شبه انسولینی  بین دو گروه مشاهده نشد (05/0<P).

با توجه به یافته های تحقیق حاضر، دوازده هفته تمرین هوازی احتمالا می تواند فعالیت های حفاظت قلبی را از طریق شاخص های هایپرتروفی قلبی افزایش دهد.