روایت اعیانی سازی شهر از منظر ذینفعان : پیکربندی های تفسیری و اجتماعی فهم روایی

تحلیل روایتی نشان دهنده فرایند انتقال معنا از محقق به خواننده است. این مقاله بر آن است تا تصویری از کاربرد تحلیل روایتی در علوم اجتماعی به ویژه مطالعات شهری ساخته و پرداخته نماید. تحلیل روایی می کوشد از استفاده ی صرفا کلامی از روایت فراتر رفته، با تجزیه و تحلیل دیدگاه ها و پیش انگاره ها که در داستان آشکار می شوند، به بررسی چگونگی شکل گیری تجربیات انسانی بپردازد. اگرچه به نظر می رسد که ارزیابی فقط توسط راوی انجام می شود، در واقع می توان آن را حاصل روندی مذاکره ای دانست که در آن راوی و شنونده به توافقی برای درک معنا می رسند. نمونه‏ای از این روایت‏گری‏ها را می توان در تصویرسازی پدیده اعیانی سازی شهری از منظر ذی‏نفعان آن دید. این تصویرها که مبتنی بر تجربه زیسته عاملان اجتماعی مذکور است در قالب مصاحبه های باز و عمیق قابل صورت بندی، روایت‏گری و در مراحل بعد تفسیر و احصاء معنا در قالب رویکردی تاویل گرایانه است. مضمون اصلی روایت برساخته شده از داستان واره های عاملان اعیانی سازی در قلمرو مکانی مورد مطالعه را می توان تحت عنوان «خسران زدگی تظاهری» صورت بندی کرد.