کرونا و دینداری

در زندگی بشری همه موضوعات و تحولات بر یکدیگر اثرگذار هستند. در واقع موضوعات و چالش های نوین بشری همچون  ویروس کرونا می تواند پوسته و ظواهر سبک زندگی از جمله دینداری را متحول کند، اما در فلسفه و هدف دین و دینداری تغییری ایجاد نمی شود. می توان گفت حتی میزان گرایش به دین و دینداری با توجه به بحران های بشری، لزوم آرام بخشی و تسکین آلام انسان ها، ناکارآمدی مدرنتیه و تکنولوژی در رفع رنج بشری  و... افزایش می یابد. هدف این نوشتار بررسی برخی از آرا و نگرش های مختلف نسبت به تاثیرات کرونا بر دین و دینداری است. چنانکه اثر این ویروس بر ماهیت و فلسفه دین بسیار اندک می توان در نظر گرفت، چرا که در موضوعاتی همانند عدالت، ماهیت رنج بشری و... سوالاتی مطرح شده است. همچنین در بخش مناسک دینی بیشترین تاثیرات ویروس کرونا قابل بررسی است، بخصوص در بخش عامه که بیشترین دین و دینداری خود را از اجرای مناسک و شعایر دینی اخذ کرده اند. به همین دلیل وقتی حرم ها، زیارت گاه ها، مساجد و سایر تجمعات و مراسم های مذهبی تعطیل می شوند، چالش ها و ابهامات دینی در این شاخص ها صورت بندی می شود، در نتیجه در این بخش تاثیرات کرونا به طور کوتاه مدت بیش از سایر بخش ها در موضوع دینداری بوده است.