اثرات زیرکشندگی چند جدایه از قارچ های بیمارگر روی رشد، تولید مثل و شاخص های جدول زیستی شته ی مومی کلم (Brevicoryne brassicae L. (Hemiptera: Aphididae

 شته ی مومی کلم، Brevicoryne brassicae L.یکی از آفات مهم گیاهان تیره ی کلمیان می باشد. در دهه های اخیر کنترل زیستی و استفاده از قارچ های بیمارگر حشرات، به عنوان جایگزین یا مکمل آفت کش های شیمیایی برای کنترل شته ها توسعه یافته است. در مدیریت تلفیقی آفات ارزیابی تاثیرات زیرکشندگی عوامل بیمارگر نظیر قارچ های بیماریزا، به اندازه ی ایجاد مرگ و میر دارای اهمیت می باشد. لذا در تحقیق حاضر اثر غلظت های زیر کشنده ی LC25 جدایه های Acremonium sclerotigenum، Lecanicillium muscarium ،Beauveria bassiana، Paecilomyces. variotiiوSimplicillium sp.، روی رشد، تولید مثل و شاخص های جدول زیستی باروری شته ی مومی کلم،در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. بالاترین میزان کشندگی بین جدایه ها متعلق به L. muscarium با LC50 برابر با 103×57/2 کنیدی در میلی لیتر بدست آمد. غلظت زیرکشنده ی قارچ ها در مقایسه با شاهد موجب کاهش معنی دار سرعت نشو و نمای پورگی، طول عمر و باروری شته گردید (0/05<P). نرخ ذاتی افزایش جمعیت (rm) شته ی مومی کلم در غلظت زیر کشنده ی جدایه های A. sclerotigenum، L. muscarium ، B. bassiana، P. variotii و Simplicillium sp.به ترتیب 009/0±225/0، 011/0±219/0، 008/0±246/0، 004/0±254/0و 008/0±215/0 بر روزبه دست آمدکه در مقایسه با شاهد (008/0±332/0 بر روز) به طور معنی داری کاهش نشان داد. نتایج مطالعه ی حاضر نشان داد با توجه به اثرات زیرکشندگی قابل توجه قارچ های بیمارگر A. sclerotigenum، L. muscarium وB. bassiana، به شرط تکرار نتایج قابل قبول در شرایط مزرعه ای می توان این عوامل را در تدوین برنامه های مدیریت تلفیقی این آفت مورد نظر قرار داد.