مدلیابی روابط ساختاری اشتیاق تحصیلی دانشجویان براساس تدریس تحول آفرین، خودکارآمدی تحصیلی با میانجیگری نقش سرزندگی تحصیلی

اشتیاق تحصیلی یکی از شاخص های کیفیت دانشگاهی محسوب می شود. پژوهش حاضر با هدف مدل یابی علی اشتیاق تحصیلی براساس خودکارآمدی و تدریس تحول آفرین با میانجی گری سرزندگی تحصیلی انجام شد.

این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری است. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی دانشجویان دوره کارشناسی مجتمع آموزش عالی اسفراین در سال تحصیلی 96-1395 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 304 دانشجو (253 پسر، 51 دختر) بود که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های: الف) اشتیاق تحصیلی (فردریکز، بلومنفیلد، پاریس، 2004)، ب) سرزندگی تحصیلی (حسین چاری و دهقانی زاده، 1391)، ج) خودکارآمدی تحصیلی (اون و فرامن، 1998)، د) تدریس تحول آفرین (بوچامپ، بارلینگ، مارتن، کیث و زومبو،2010) استفاده شد.

خودکارآمدی تحصیلی و تدریس تحول آفرین بر اشتیاق تحصیلی اثر مستقیم مثبت و معنادار دارند. خودکارآمدی تحصیلی و تدریس تحول آفرین از طریق سرزندگی تحصیلی بر اشتیاق تحصیلی اثر غیرمستقیم مثبت و معنادار دارند. سرزندگی تحصیلی به طور مثبت اشتیاق تحصیلی را پیش بینی می کند. در مجموع، نتایج بیانگر آن است که سرزندگی تحصیلی بین خودکارآمدی تحصیلی، تدریس تحول آفرین و اشتیاق تحصیلی دانشجویان، نقش میانجی گری دارد.

با تقویت خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و استفاده استادان از روش تدریس تحول آفرین می توان به دانشجویان کمک کرد تا بر مسایل و مشکلات تحصیلی خود غلبه کنند و سرزندگی تحصیلی خود را افزایش دهند. این عوامل می تواند در تعامل با یکدیگر، اشتیاق تحصیلی دانشجویان را ارتقا بخشد.