واکاوی پدیده بدبینی تحصیلی دانشجویان آموزش از راه دور: شناسایی نشانگان و ابعاد به روش کیفی

هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی پدیده ی بدبینی دانشجویان آموزش از راه دور، به منظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعه ی مبانی نظری آن بود.

این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکت کنندگان در این پژوهش 18 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر تهران در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری تخصصی در سال تحصیلی 1396-1395 بودند. انتخاب مشارکت کنندگان بر حسب تجربه و نیز آشنایی کلی با موضوع صورت گرفت. داده ها از طریق مصاحبه، به روش هدایت کلیات و به صورت نیمه ساختاریافته، گردآوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی در سه سطح باز، محوری و گزینشی تحلیل شد.

نتایج پژوهش نشان داد که 54 نشانگر شناسایی شده در چهار بعد بدبینی نسبت به استاد، بدبینی نسبت به دانشگاه، بدبینی اجتماعی و بدبینی شخصیتی تبیین و دسته بندی شد.

بدبینی تحصیلی دانشجویان یک عامل مهم و تاثیرگذار در شرکت و تکمیل دوره های آموزش از راه دور است که نیازمند شناسایی و بررسی است.