تبیین رابطه جامعه پذیری علمی و شکل گیری هویت دانشجویی

هدف اصلی این پژوهش تبیین رابطه جامعه پذیری علمی و شکل گیری هویت دانشجویی دانشجویان بود. این تحقیق از نوع پیمایش اجتماعی بود و از روش پرسشنامه توام با مصاحبه و روش اسنادی برای جمع آوری داده های تحقیق استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه های دولتی استان اصفهان در سال 1396 بود که تعداد 320 نفر به عنوان حجم نمونه بررسی شدند. پایایی متغیرهای تحقیق با استفاده از ضرایب پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ بررسی و تایید شد. یافته های تحقیق بیانگر رابطه معنادار و مثبت هر یک از متغیرهای جامعه پذیری دانشگاهی، عضویت در اجتماعات علمی، تعامل با دوستان و جو مشارکتی دانشکده به ترتیب برابر با (570/0، 233/0، 175/0، 635/0=r) با میزان هویت دانشجویی دانشجویان بود. همچنین در ارزیابی مدل ساختاری با استفاده از نرم افزار PLS، حجم اثر متغیر جامعه پذیری دانشگاهی (143/0=F2) در حد متوسط و سایر متغیرها در حد کم بود. مقدار Q2  برابر با 405/0 نشان می دهد که درمجموع، توان پیش بینی کنندگی مدل در حد زیاد است. با توجه به یافته ها، اگرچه مولفه های جامعه پذیری علمی در حد بالایی توانسته اند هویت دانشجویی دانشجویان در جامعه آماری را تبیین کنند، اما چالش اساسی در خصوص هویت دانشجویی دانشجویان در توجه صرف به عوامل درون دانشگاهی و توجه ناکافی به عوامل برون دانشگاهی در این ارتباط شناسایی شده است.