اثر آستاگزانتین، فلفل دلمه ای قرمز و نارنجی روی رشد، رنگ پذیری، فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی آزاد خزر (Salmo trutta caspius)

رنگ قرمز گوشت بعضی از آزاد ماهیان به دلیل وجود رنگدانه محلول در چربی از گروه کاروتنوییدها می باشد. به همین منظور اثر رنگدانه های آستاگزانتین، فلفل دلمه ای قرمز و فلفل دلمه ای نارنجی بر روند رشد، رنگ پذیری و فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی آزاد دریای خزر مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی روی 300 عدد ماهی و در 10 تیمار با سه تکرار انجام شد. جیره های غذایی به ترتیب شامل ppt35، 40، 45 (آستاگزانتین)، ppt33، 44، 55 (فلفل دلمه ای قرمز) و)، ppt33، 44، 55 (فلفل دلمه ای نارنجی) بودند. در طول دوره ماهیان زیست سنجی شدند و در سه مرحله از ماهیان خونگیری بعمل آمد و گوشت آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. ماهیان تیمار ppt45 آستاگزانتین دارای بیشترین تغییر رنگ در گوشت بودند. براساس نتایج به دست آمده بیشترین وزن نهایی بدن، درصد افزایش وزن بدن، ضریب چاقی، سرعت رشد روزانه بدن، ضریب رشد ویژه و درصد بازماندگی مربوط به تیمار ppt55 فلفل دلمه ای قرمز بود(P<0.05). کمترین مقدار ضریب تبدیل غذایی مربوط به تیمار ppt55 فلفل دلمه ای قرمز و بیشترین مقدار مربوط به گروه شاهد بود که با یکدیگر اختلاف معنی داری داشتند (P<0.05).بیشترین مقادیر گلبول قرمز، گلبول سفید، هموگلوبین، هماتوکریت، نوتروفیل و لنفوسیت نیز مربوط به تیمار ppt45 آستاگزانتین بوده که اختلاف معنی داری با گروه شاهد داشت(P<0.05). همچنین نتایج بررسی فاکتورهای ایمنی نشان داد که بیشترین مقدار لیزوزیم و ایمنوگلوبولین کل در تیمار ppt55 فلفل دلمه ای نارنجی و بیشترین IgMدر تیمار ppt55 فلفل دلمه ای قرمز مشاهده شد که با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت(P<0.05).لذا می توان نتیجه گرفت که منابع گیاهی باعث افزایش رشد و مقاومت سیستم ایمنی ماهیان شدند و با توجه به صرفه اقتصادی و اثرات مفید ذکر شده، می توانند جایگزین رنگدانه های مصنوعی شوند.