تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر بار مراقبتی مادران کودکان بستری در بخش های مراقبت های ویژه جراحی قلب باز

 سلامت معنوی مراقبین بیماران با سلامت بیماران کاملا مرتبط است، اما مراقبت معنوی در برنامه های سلامت، کمتر مورد توجه قرارگرفته است. هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیرآموزش خودمراقبتی معنوی بر بارمراقبتی مادران کودکان بستری دربخش های مراقبت های ویژه جراحی قلب باز بیمارستان مدرس شهرتهران است.

 پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی به صورت پیش آزمون و پس آزمون است که روی 60  مادر دارای کودکان بستری در بیمارستان مدرس شهر تهران انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی از بین مادرانی که رضایت خود را برای شرکت در پژوهش اعلام و رضایت نامه کتبی را امضاکردند انتخاب شدند و داده ها با استفاده از پرسش نامه استاندارد بارمراقبتی زاریت و پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی گردآوری شد. مادران قبل از برگزاری کلاس آموزشی، پرسش نامه را تکمیل کردند و سپس کلاس آموزشی خودمراقبتی معنوی با استفاده از وسایل کمک آموزشی به مدت چهار جلسه 45 دقیقه ای و هفته ای دوبار برگزار شد. پس ازگذشت یک ماه مجددا پرسش نامه ها توسط مادران تکمیل شد. داده ها در نسخه 24 نرم افزار SPSS وارد شدند و با استفاده از فراوانی و درصد فراوانی توصیف و با استفاده از آزمون تی زوجی تحلیل شدند.

نتایج مطالعه نشان داد که قبل از مداخله 72/3 درصد نمونه ها دارای بار مراقبتی شدید و 24/5 درصد نیز دارای بار مراقبتی بسیار شدید بودند که بعد از مداخله این میزان کاهش و تنها 32/7 درصد دارای بار مراقبتی شدید بودند. همچنین میانگین و انحراف معیار نمره بار مراقبتی مادران بعد از مداخله آموزشی نسبت به قبل از مداخله به صورت محسوسی کاهش یافت 6/3±7/62 قبل از مداخله آموزشی، 8/3±1/42 بعد از مداخله آموزشی). علاوه بر این نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که این تغییر از لحاظ آماری معنادار است (001/0≥P). 

 با توجه به تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر کاهش میزان بار مراقبتی مراقبین کودکان، طراحی و اجرای برنامه های مناسب در راستای افزایش خودمراقبتی برای مراقبین به خصوص مادران کودکان دارای مشکلات قلبی و همچنین کادر درمانی و توجه بیشتر به آموزش مادران توصیه می شود.