تاثیر برنامه پیشگیری از قلدری الویس بر روابط با همگنان و رفتارهای قلدری کودکان قلدر

قلدری پدیده ای بسیار شایع است و برای افراد درگیر در آن عواقب روان شناختی شدیدی به بار می آورد. قلدری ممکن است آغاز اختلال شخصیت ضداجتماعی و رفتارهای خشن در نوجوان و بزرگسال باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه پیشگیری از قلدری الویس (Olweus) بر روابط با همتایان و رفتارهای قلدری کودکان قلدر مدارس ابتدایی شهر یزد بود.

پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون/ پس آزمون / پیگیری با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری را تمامی دانش آموزان پسر قلدر مدارس ابتدایی شهر یزد در سال تحصیلی 97-1396 تشکیل می دهد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای بود که در طی دو مرحله صورت گرفت و 37 دانش آموز قلدر انتخاب و در قالب دو گروه آزمایش (18 نفر) و کنترل (19 نفر) به شکل تصادفی قرار داده شدند. گروه آزمایش برنامه آموزشی پیشگیری از قلدری الویس را طی 15 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای 2 جلسه) دریافت کرد. برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه تجدیدنظر شده قلدر/ قربانی الویس (Olweus)، مقیاس سنجش روابط همتایان ریجبی و اسلی (Rigby and Slee) و روش جامعه سنجی داج و همکاران (Dodge et al) استفاده شد.

 نتایج تحلیل واریانس مختلط نشان داد برنامه آموزشی پیشگیری الویس به طور معناداری روابط با همتایان  (0/05<P) کودکان قلدر را افزایش (0/05<P) و رفتارهای قلدری این کودکان را کاهش داده است (05/0<P) و این تاثیر برای هر دو متغیر روابط با همتایان (05/0<P) و رفتارهای قلدرانه (0/05<P) تا مرحله پیگیری پایدار بوده است.

پژوهش حاضر نشان داد که استفاده از برنامه پیشگیری از قلدری مبتنی بر دیدگاه الویس (OBPP) می تواند یکی از برنامه های اثربخش و کارآمد بر روابط کودکان قلدر با همتایان و رفتارهای قلدری آن ها باشد.