تحلیل ساختاری ارتباط بین اعتیاد به اینترنت با شادکامی و متغیرهای شخصیتی در دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف تدوین مدل روابط اختلال اعتیاد به اینترنت، میزان شادکامی و ویژگی های شخصیتی دانشجویان صورت پذیرفت.
روش مطالعه، همبستگی و جامعه آماری تمامی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 95-1394 بودند. تعداد 384 نفر با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی تصادفی انتخاب و پرسش نامه های اعتیاد به اینترنت یانگ (IAT)، ویژگی های شخصیتی نیو (NEO) و شادکامی آکسفورد (OHI) را تکمیل کردند. داده های حاصل با استفاده از  شاخص های آمار توصیفی و تحلیل مسیر تحلیل شدند.
نتایج نشان داد مدل تعدیل شده از برازش خوبی برخوردار است (15/1=χ2/df ، 02/0=RSMEA، 99/0=GFI ، 97/0=AGFI، 99/0= CFI). در این مدل از میان ویژگی های شخصیتی، روان رنجورخویی با اعتیاد به اینترنت، رابطه مستقیم معنی دار داشت (18/0=R). هم چنین روان رنجورخویی با واسطه شادکامی با اعتیاد به اینترنت رابطه مثبت معنی داری را نشان داد. به علاوه، بین باوجدان بودن و اعتیاد به اینترنت، رابطه منفی معنی داری به دست آمد (13/0- =R، 05/0P<).
با توجه به یافته های حاصل، تحلیل ساختاری متغیرهای شخصیتی و شادکامی، تصویر روشن تری از ارتباط بین سازه های روان شناختی و اعتیاد به اینترنت را نشان می دهد.