اندازه گیری انتشار آلودگی هوا خروجی از دودکش واحدهای تولید عایق رطوبتی (ایزوگام) دلیجان

واحدهای تولید ایزوگام به عنوان یکی از منابع مهم آلاینده هوا می باشند. از این رو اندازه گیری دقیق و آنالیز انتشار این آلاینده ها به عنوان گام اساسی در ارایه راهکارهای کاهش و یا پیشگیری از انتشار این آلاینده ها می باشد. آلاینده های ناشی از فرایند تولید ایزوگام شامل گازهای غیر هیدروکربنی و هیدروکربنی است. هدف از این تحقیق اندازه گیری آلاینده های گازی خروجی (CO ,HC ,CO2 ,SO2 ,NOX (NO+NO2)) از دودکش تعدادی از واحدهای تولید ایزوگام شهرستان دلیجان و مقایسه با استانداردهای موجود می باشد.

در این پژوهش مقادیر مختلف غلظت حجمی (ppm) گازها به وسیله  دستگاه آنالایزر گاز Testo350 مورد سنجش قرار گرفت و نمونه ها با استاندارد مدیریت بهداشت، ایمنی، محیط زیست و کیفیت، جهت مطلوب بودن یا نبودن خروجی دودکش ها مقایسه گردیده است.

بررسی های تحقیق حاضر نشان می دهد مقادیر خروجی برخی از گازها بالاتر از استاندارد آلاینده های خروجی از دودکش صنایع ایزوگام می باشد و مطابق نتایج ارایه شده بیش ترین میزان تولید گاز آلاینده مربوط به CO، به میزان ppm 678 در فصل زمستان و بیش ترین میانگین غلظت هیدروکربن ها، در فصل تابستان برابر ppm 250  می باشد.

این مطالعه نشان می دهد با توجه به بالا بودن مقادیر برخی از پارامترها نسبت به استاندارد گازهای خروجی دودکش و به دلیل این که ماهیت شیمیایی آن ها سلامت ساکنان شهر دلیجان را به خطر انداخته است و مجاورت این شهرک با دلیجان اهمیت مساله را جدی تر می کند که نیازمند دقت نظر در اعمال فواصل چنین واحدهایی از مناطق مسکونی و تدوین استانداردها و مقررات جدی تر و به روز جهت کاهشوبازنگری در سیستم های کنترل آلاینده های مذکور اقدام مناسب به عمل آید.