بررسی ارتباط بین نوبت کاری و فرسودگی شغلی در پرسنل ICU قلب بیمارستان گلستان اهواز

فرسودگی شغلی بر سلامت جسمی و روحی اثرگذار بوده و به عنوان پیامد نهایی شغلی در بسیاری از مشاغل مشاهده می شود. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نوبت کاری و فرسودگی شغلی در پرسنل شاغل در بخش مراقبت های ویژه جراحی قلب بیمارستان گلستان اهواز می باشد.

این مطالعه، از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جمعیت مورد مطالعه، بصورت سرشماری و شامل تمامی پرسنل شاغل (280نفر) در بیمارستان گلستان اهواز می باشند. افراد مورد مطالعه از بین پرسنل دارای حداقل یکسال سابقه فعالیت شغلی پیوسته با شیفت ثابت در در دو گروه شیفت کار و روزکار در سال 1398 انتخاب شدند.

فرسودگی شغلی در شیفت های ثابت صبح 3/14% (40نفر) و در شیفت های در گردش 7/85% (240نفر) می باشد. میزان ابعاد فرسودگی شغلی پرسنل در سطح بالا در بعد خستگی عاطفی 7/60 % (170نفر) و بعد شخصیت زدایی 6/78% (220نفر) و در بعد موفقیت شخصی 4/46% (130نفر) بود. بین شیفت کاری با بعد خستگی عاطفی (01/0<P) و با احساس شخصیت زدایی (01/0<P) رابطه وجود
دارد.

با توجه به وجود سطوح مختلف فرسودگی شغلی پیشنهاد می گردد مدیران نظام سلامت ترتیبی اتخاذ نمایند که نیازسنجی به منظور افزایش امکانات انجام شود، نحوه تامین و توزیع نیروی انسانی در بخش های درمانی بررسی و در صورت امکان حداقل امنیت شغلی برای پرسنل و پرستاران فراهم شود.