تاثیر تمرینات هوازی و مقاومتی بر سختی جدار عروق و اینترلوکین 6 و 10 سرم زنان چاق

امروزه از ورزش و فعالیت های بدنی به عنوان یک روش درمان غیر دارویی موثر برای به حداقل رساندن سختی جدار عروق و پیشگیری از بیماری های قلبی - عروقی استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی بر سختی رگ و فاکتورهای التهابی و ضدالتهابی در زنان غیرفعال چاق انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1397 بر روی 27 زن چاق با دامنه سنی 40-30 سال در شهر مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در دو گروه تمرین هوازی و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی با شدت 70-50% حداکثر ضربان قلب ذخیره و تمرین مقاومتی با شدت 85-60% یک تکرار بیشینه به مدت 24 جلسه یک روز در میان برگزار گردید. در شروع جلسات اول، 13 و 24 نمونه گیری خونی گرفته و آزمون حداکثر اکسیژن مصرفی و سختی رگ انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری، فریدمن و توکی انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

هر دو برنامه تمرینی سبب افزایش معنادار در حداکثر اکسیژن مصرفی و توده عضلات اسکلتی و کاهش معناداری در فشار نبض شد (05/0p<). تاثیر تمرین هوازی بر افزایش اکسیژن مصرفی بیشتر از تمرین مقاومتی بود (023/0=p)، ولی تفاوتی بین تاثیر کاهشی هر دو برنامه تمرینی بر میزان فشار نبض مشاهده نشد (879/0=p). تغییرات IL6 و IL10 در هر دو برنامه تمرین هوازی و مقاومتی معنادار نبود (05/0p>).

هر دو نوع تمرین هوازی و تمرین مقاومتی می توانند بر روی خواص ساختمانی دیواره شریان زنان غیر فعال چاق تاثیر مثبت بگذارند و به عنوان یک روش درمان غیردارویی برای به حداقل رساندن سختی شریان و پیشگیری از بیماری های قلبی - عروقی استفاده شوند.