تاثیر تمرینات ادراکی -حرکتی بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی است که به وسیله اختلال در تعاملات اجتماعی و ارتباطات به همراه رفتارهای کلیشه ای و تکراری مشخص می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ادراکی -حرکتی بر کارکردهای اجرایی (کارکردهای عصبی شناختی توجه) در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم در گروه سنی 7 تا 12 ساله بود.

روش انجام تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی بود. از بین کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم مراجعه کننده به مراکز نگهداری از کودکان اوتیسم در شهر اصفهان 30 نفر با استفاده از آزمون های غربالگری انتخاب و پس از سنجش کارکردهای عصبی شناختی توجه، به وسیله آزمون عصب روانشناختی کانرز به عنوان پیش آزمون، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمایش تمرینات ادراکی -حرکتی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام شد. در انتها برای کلیه افراد پس آزمون به عمل آمد.

یافته ها نشان داد که تمرینات ادراکی -حرکتی در گروه آزمایش یک اقدام موثر در بهبود کارکردهای عصبی شناختی توجه کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم بود. همچنین کارکردهای عصبی شناختی توجه به طور معنی داری در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل بهتر بود.

تمرینات ادراکی -حرکتی همراه با موسیقی ممکن است یک مداخله مناسب برای بهبود کارکردهای عصب شناختی توجه در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم فراهم کند.