ارزیابی استریولوژی تکثیر سلولی به دنبال تزریق پلاسمای غنی از پلاکت داخل کلیه در موش‫های صحرایی تیمارشده با جنتامایسین

مهم ترین عارضه جنتامایسین، سمیت  لوله های کلیه است که به عنوان یک چالش در بالین مطرح است. در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد. به نظر می رسد پلاسمای غنی از پلاکت به عنوان منبع سرشار از فاکتورهای رشد در پیشگیری و یا تسکین این بیماری مفید باشد. بنابراین پژوهش حاضر جهت بررسی اثر پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) بر روند تکثیر سلول های پوششی  لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی انجام شد.

28 سر موش صحرایی نر (300-200 گرم) به 4 گروه 7 تایی شاهد، تیمار، شم و تجربی تقسیم شدند. به مدت 8 روز جنتامایسین به میزان (80 میلی گرم/ کیلوگرم) روزانه به صورت داخل صفاقی تزریق شد. 24 ساعت بعد از آخرین تزریق، نمونه های خون جهت سنجش سطح سرمی کراتینین و ازت اوره خون جمع آوری شدند.در گروه های شم و تجربی به ترتیب 100 میکرولیتر سرم فیزیولوژی و پلاسمای غنی از پلاکت داخل کلیه تزریق شد. 3 روز بعد از مداخله درمانی حیوانات تحت بیهوشی عمیق کشته شدند، کلیه ها خارج و مراحل پاساژ بافتی و رنگ آمیزی انجام گردید. روش استریولوژی جهت تخمین تعداد سلول های پوششی لوله های خمیده استفاده شد. داده های حاصل در نرم افزار SPSS-26        و با کمک تحلیل واریانس یکطرفه وآزمون تعقیبی دانکن در سطح معنی داری 05/0≤ P تجزیه و تحلیل شدند.

 پلاسمای غنی از پلاکت، باعث افزایش معنی دار آماری تعداد سلول های پوششی لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی شد (0/05 ≤P).

 به نظر می رسد پلاسمای غنی از پلاکت بتواند تکثیر سلول های پوششی لوله های خمیده کلیه آسیب دیده با جنتامایسین در موش های صحرایی را القاء کند.