بررسی انگیزش شغلی کارکنان پرستاری، مامایی و ارتباط آن با برخی مشخصات فردی در کارکنان پرستاری و مامایی بیمارستان های آموزشی درمانی شهر همدان

کارکنان پرستار و ماما به عنوان عضو اصلی تیم مراقبتی- درمانی نقش مهمی در بهبود و ارتقای سلامت جامعه ایفا می کنند. با توجه به نقش انگیزش شغلی در بهبود کیفیت خدمات پرستاری و مامایی و ارایه آن مطالعه حاضر با هدف بررسی انگیزش شغلی کارکنان پرستاری و مامایی و ارتباط آن با برخی مشخصات فردی آنان در بیمارستان های آموزشی درمانی شهر همدان انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 259 نفر از کارکنان  پرستار و مامای شاغل در بیمارستان های آموزشی و درمانی شهر همدان انجام گردید. انگیزش شغلی توسط پرسشنامه انگیزش هرزبرگ اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss16  و در سطح معناداری 05/0 <P مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

 یافته های پژوهش نشان داد که بیشترین درصد (1/95%) کارکنان پرستار و ماما که در پژوهش شرکت داشتند دارای انگیزش شغلی مناسبی بودند و (9/4%) از انگیزش شغلی متوسطی برخوردار بودند. رابطه با همردیفان، نحوه سرپرستی، شناخت و قدردانی بیشترین مولفه های انگیزشی در کارکنان پرستار و ماما بودند. یافته ها نشان داد که بین سن،  نوبت کاری و سابقه کاری و انگیزش شغلی ارتباط معناداری وجود دارد.

انگیزش شغلی پرستاران و ماماهای مورد مطالعه در حد مناسب و متوسط بود. مدیران پرستاری و مامایی با  ایجاد جو مناسب برای برقراری ارتباط، سرپرستی مناسب و شناخت و قدردانی از پرستاران و ماماها  انگیزه کاری کارکنان پرستاری و مامایی را جهت ارایه مراقبت تقویت نمایند.