بررسی سطح بهزیستی و ویژگی های روانسنجی مقیاس بهزیستی پرستاران در محیط کار

مشکلات سلامت روانی در بین پرستاران متداول است چراکه می بایست با تنیدگی های محل کار خود نظیر مشکلات چرخه استراحت-کار، مسئولیت پذیری بیش از حد، مشکلات مالی، فقدان اوقات تعطیلی، تنش های کاری، چارچوب های ارتباط با بیمار و مشاهده تجربیات رنج آور بیماران مواجه شوند. این عوامل می تواند سبب کاهش بهزیستی آنها شود، با این حال، در حال حاضر مقیاس مختصر و کاربردی برای ارزیابی توانمندی های پرستاران وجود ندارد. بنابراین، هدف مطالعه حاضر ارزیابی ویژگی های روان سنجی مقیاس بهزیستی پرستاران در محیط کار بود.

در این مطالعه مقطعی، 194 پرستار مقیاس بهزیستی پرستاران در محیط کار را تکمیل کردند. مقیاس بهزیستی پرستاران در محیط کاراز 67 سوال متشکل است و ویژگیهای روانسنجی از طریق روایی صوری، روایی محتوایی، روایی همزمان، روایی سازه بررسی شد. تحلیل داده ها از طریق نرم افزار SPSS انجام شد.

روایی صوری و محتوایی توسط پنج روانشناس مورد تایید قرار گرفت. شاخص KMO و کرویت بارتلت نشان دادند که ماتریس همبستگی به منظور انجام تحلیل عاملی اکتشافی مناسب است. تحلیل عامل با تحلیل مولفه اصلی یک عامل را با میزان تبیین 066/67 درصد واریانس کل استخراج کرد. همسانی درونی از طریق آلفای کرونباخ 957/0 بدست آمد. بر اساس یافته های پژوهش حاضر، 1/2 درصد از پرستاران بهزیستی خیلی کم، 7/6 درصد بهزیستی کم، 6/66 درصد بهزیستی متوسط و 7/22 درصد بهزیستی زیاد تجربه کردند.

این پژوهش نشان داد که مقیاس بهزیستی پرستاران در محیط کار ویژگی های روانسنجی مناسبی دارد و شاخص غربالگری روا و پایایی در سنجش بهزیستی پرستاران است. این شاخص می تواند ارزیابی بهزیستی را به روشی مختصر و کاربردی در پرستاران تسهیل کند. بعلاوه بررسی و بهبود بهزیستی پرستاران در محیط کار می بایست مورد توجه جدی قرار گیرد.