مقایسه اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان فراشناخت بر نشاط ذهنی،بهزیستی روانشناختی و تاب آوری مادران کودکان فلج مغزی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و فراشناخت درمانی بر بهزیستی روانشناختی، نشاط ذهنی و تاب آوری مادران کودکان فلج مغزی انجام شد.

نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده برگزیده به تعداد 39 نفر و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش   13 نفر در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و 13 نفر در گروه درمان فراشناختی و یک گروه کنترل  13 نفر تقسیم شدند. در پیش آزمون از پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف مقیاس تاب آوری کونر- دیویدسون، مقیاس نشاط ذهنی موقعیتی ریان و فریدریک استفاده شد. در مرحله ی بعد، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و فراشناخت درمانی طی 8 جلسه و یکبار در هفته به مدت دو ساعت بر روی گروه های آزمایش اجرا شد و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت. سپس پس آزمون برای هر سه گروه تکمیل گردید. نهایتا پس از دو ماه مجددا هر سه گروه مورد سنجش قرار گرفتند و داده های لازم گردآوری و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند.

یافته های پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه درمان فراشناختی و شناخت درمانی بر مبتنی ذهن آگاهی با گروه گواه در متغیرهای بهزیستی وانشناختی و نشاط ذهنی وجود دارد. ولی، در متغیر تاب آوری این تفاوت معنادار نبود. همچنین در مقایسه دو درمان ذهن آگاهی و فراشناخت بر متغیرهای پژوهش حاضر نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار بین دو گروه بود.

با عنایت به یافته های بدست آمده، به منظور افزایش سطح بهزیستی روانشناختی و نشاط ذهنی، مادران کودکان فلج مغزی باید مداخلات فراشناخت درمانی و شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی توجه بیشتری مبذول گردد.