راهبردهای پلیس در پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان

وجود راهبردهای مناسب برای اجرای برنامه های پیشگیرانه، دارای اهمیت بسزایی است و این مساله تاکیدی بر لزوم تدوین راهبردهای مشخص دارد، هدف این تحقیق تعیین راهبردهای پلیس در پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان است.

این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است، از روش دلفی عوامل داخلی و خارجی پلیس برای پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان شناسایی، رتبه بندی و ضریب اهمیت آن ها تعیین گردید، سپس ماتریس های EFE و IFE تهیه و با ماتریس های SOWT و IE استراتژی های مناسب تدوین و با ترسیم ماتریس QSPM، استراتژی ها اولویت بندی شده اند. جامعه آماری در تحقیق، خبرگان ناجا، به تعداد 156 نفر و حجم نمونه براساس فرمول کوکران 111 نفر محاسبه شد.

ساختار پلیس پیشگیری و الزامات قانونی برای اجرای پیشگیری از جرم به عنوان اقدامات پیش واکنشی مهم ترین نقاط قوت می باشند و ضعف در حرفه ای گری پلیس و ارایه برنامه های کاربردی به عنوان مهم ترین نقاط ضعف احصاء شده اند. ظرفیت های بالای رسانه ای پلیس و توجه ویژه مسیولین و نخبگان به پیشگیری از جرم به عنوان مهم ترین فرصتهای پلیس بوده، و رشد عوامل و زمینه های جرم زا و عدم هماهنگی بین بخشی در دستگاه ها و سازمان های متولی پیشگیری از جرم مهم ترین تهدید محسوب می شوند.

ایفای نقش فعال پلیس برای تدوین طرح جامع پیشگیری از جرم در کشور، بهره گیری از فن آوری های روز جهان و محوریت در امر پیشگیری از جرایم اطفال و نوجوانان به منظور ایجاد هارمونی و هماهنگی بین سازمان های متولی پیشگیری مهم ترین راهبردهای پلیس می باشد.