رابطه میان هویت فرهنگی و کیفیت زندگی کاری در زنان سرپرست خانوار (نمونه موردی: شهرسمنان)

هویت فرهنگی یکی از مهم ترین شاخص های فرهنگی هر جامعه است و نسبت تعهد و تعلق افراد به فرهنگ خود می تواند میزان کیفیت کاری را تعیین کند و بر آن اثر بگذارد. بعد فرهنگی هویت ملی نیز از مهم ترین اجزای هویت ملی یک جامعه است که سبب توافق فرهنگی می شود، زیرا فرهنگ و میراث فرهنگی یک ملت، کلیت زنده و پویای خلاقیت انسانی آن ملت است که به نحوی خودآگاه یا ناخودآگاه آن ملت را تحت تاثیر قرار می دهد. کیفیت زندگی کاری درون سازمان از طریق اندازه گیری رضایت، غیبت کم و انگیزه بالا در کارکنان برآورده می شود. هدف تحقیق شناسایی رابطه میان هویت فرهنگی و ابعاد کیفیت زندگی کاری در زنان سرپرست خانوار شهر سمنان است.

تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام تحقیق، توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی و بنیاد شهید سمنان می شود. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران به تعداد 385 نفر تعیین شد. روش نمونه گیری تحقیق، به صورت نمونه گیری در دسترس بوده است که با استفاده از ابزار پرسش نامه استاندارد به گردآوری اطلاعات پرداخته شده است. پژوهش مذکور در مقطع زمانی سال 1397 انجام شده است. از آزمون های آماری ضریب همبستگی، کولموگروف اسمیرنوف، تحلیل رگرسیون و ANOVA در تجزیه وتحلیل اطلاعات استفاده شده است.

بررسی ها نشان می دهد سختی شغل و کیفیت زندگی کاری پایین و نامطلوب در میان زنان سرپرست خانوار بیشتر از سرپرست خانوار است.

این پژوهش با نتایج پژوهش های گذشته همسو و هم جهت می باشد و مطالعات نشان داده است که زنان بی سرپرست به ویژه آنانی که فرزند نیز دارند، از شرایط بد اقتصادی - اجتماعی و مشکلات مرتبط با سلامتی، استرس زیاد و افسردگی رنج می برند و از کیفیت زندگی و سطح سلامت عمومی پایین تری برخوردارند. نتیجه این است که بین هویت فرهنگی و کیفیت زندگی کاری رابطه وجود دارد.