بررسی زیر اهداف انتخابی شاخص‌های توسعه پایدار در بخش‌های سلامت، محیط زیست و بهسازی محیط در ایران و مقایسه آن با وضعیت جهان طی سال های 2013 الی 2018

توسعه پایدار، توسعه ای انسان محور است که به مثابه یکی از مهمترین قالب های فکری توسعه در قرن بیست و یکم، تمامی عرصه های زندگی آدمی را در کنار هم با محوریت سلامت انسان و جامعه مورد توجه قرار می دهد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی وضعیت ایران از لحاظ برخی شاخص های توسعه پایدار است.

روش مطالعه روش استنادی بوده و برخی زیر اهداف شاخص های گزارش شده مرتبط با بخش های محیط زیست، بهسازی محیط و سلامت، انتخاب و ضمن مقایسه وضعیت کشور با متوسط جهانی در برخی موارد در صورت دسترسی به داده های خاورمیانه و یا کشورهای با در آمد متوسط رو به بالا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. تمامی مراحل مطالعه حاضر طبق موازین اخلاقی اجرا گردید

 ایران در مقایسه با کشورهای جهان و کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا از نظر شاخص های مرتبط با دسترسی به آب آشامیدنی و تاسیسات دفع بهداشتی وضعیت مناسبی دارد. همچنین در برخی شاخص ها مانندکاهش شیوع سل و مالاریا و ابتلا به ایدز پیشرفت چشمگیری داشته است. تماس جامعه با ذرات معلق کوچکتر از 5/2 میکرون طی سال های اخیر افزایش یافته است. 36% از سکته ها و بیماری ایسکمیک قلبی و 14% از سرطان ریه به آلودگی هوا نسبت داده شده است.

 هرچند ایران در مقایسه با سایر کشورهای جهان در بیشتر زیر شاخص های بهداشتی توسعه پایدار، وضعیتی بهتر از میانگین جهانی و کشورهای با درآمد متوسط رو به بالا دارد؛ اما شاخص های مرتبط با مسایل زیست محیطی (آلودگی هوا)، چالش های اساسی آتی خواهند بود.