تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی پر شدت بر محتوای پروتئین های جعبه سرچنگالی-3Oa و بکلین-1 در بافت بطن چپ قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2

اتوفاژی مکانسیمی است که می تواند از طریق فعالیت ورزشی مهار یا فعال شود. پروتئین های جعبه سرچنگالی-3Oa (FOXO3a) و بکلین-1 (Beclin-1) پروتئین های مهم در تنظیم اتوفاژی هستند؛ بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی پرشدت (HIIT) بر محتوای پروتئین های FOXO3a و Beclin-1 در بافت بطن چپ قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.

در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±270 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القای STZ و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم ‏شدند. گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند. همچنین موش های صحرایی هیچ گونه درمانی با انسولین را در طول دوره پژوهش دریافت نکردند. محتوای پروتئین های تحقیق حاضر به روش وسترن بلات اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ویرایش 19 و از آزمون t مستقل استفاده‏ شد.

چهار هفته تمرین HIIT منجر به کاهش معنی داری در محتوای پروتئین های FOXO3a (0/03= P) و Beclin-1 (0/0001 = P) گروه تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد.

چهار هفته تمرین HIIT با کاهش محتوای پروتئین های FOXO3a و Beclin-1 منجر به مهار اتوفاژی در بطن چپ قلب آزمودنی های مبتلا به دیابت نوع 2 شده است. بنابراین، تمرین HIIT می تواند رویکرد جدید درمانی برای دیابت باشد.