ارزیابی اثرات ترکیب 2-کلروپیریمیدین بر روی رده سلولی K562

مطالعات قبلی نشان داده است که مشتق های پیریمیدینی داری خواص ضد سرطانی می باشند. در این کار تحقیقاتی ارزیابی اثرات سایتو توکسیک یکی از مشتقات پیریمیدینی بنام مشتق 2-کلروپیریمیدین، بر روی سرطان خون انسانی K562 و همچنین سلول های نرمال تک هسته ایی خون محیطی (PBMC) به عنوان کنترل انجام گرفت.

تعداد 106×1 سلول k562 و PBMCS در 100 میکرولیتر به همراه غلظت های سریالی لگاریتمی (µg 200- 1/5625) از مشتق مورد آزمایش درون هریک از چاهک ها در زمان های (24، 48، 72) انکوبه شدند. پس از اتمام زمان انکوباسیون درصد زنده مانی سلولی به وسیله روش MTT سنجش شد، پس از تعیین IC50 درصد آپوپتوز و نکروز به روش PI/AO سنجیده شد.

اطلاعات نشان می دهد که این ترکیب رفتاری سایتوتوکسیک را دارا می باشد به نحوی که میزان زنده مانی در تست MTT کاهش پیدا کرد و درصد آپوپتوز افزایش یافت که خوشبختانه مقدار IC50 این ترکیب بر روی K562 نسبت به PBMCS پایین تر می باشد.

 با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از این ترکیب می تواند برای مقابله با سرطان رده سلول انسانی K562 بدون اثرات سیتوتوکسیک بر روی PBMC مفید واقع شود.