مدل علی سازگاری تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش واسطه ای جهت گیری هدف

هدف از پژوهش حاضر طراحی و تبیین مدل علی سازگاری تحصیلی بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش واسطه ای جهت گیری هدف بود. روش پژوهش همبستگی و به طور خاص از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری 600  نفر از این افراد بود که  به روش نمونه گیری تصادفی از نوع خوشه ای چندمرحله انتخاب شدند و به پرسشنامه های سازگاری تحصیلی اندرسون و همکاران، ویژگی های شخصیت مک کری و کاستا و جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور پاسخ دادند. نتایج بیانگر برازش مطلوب مدل پیشنهادی بود. به گونه ای  که اثر غیر مستقیم روان نژندی، برون گرایی، توافق پذیری و وجدان مداری بر سازگاری تحصیلی از طریق جهت گیری های هدف معنی دار بود. اما اثر غیر مستقیم گشودگی به تجربه بر سازگاری تحصیلی معنادار نبود. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گیری کرد که جهت گیری هدف در ارتباط بین ویژگی های شخصیت و سازگاری تحصیلی نقش واسطه ای معنادار ایفا می کند.