اثربخشی رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی- هیجان مدار برکیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی درزنان مبتلا به کم کاری تیروئید

کم کاری تیرویید سندرمی بالینی است که درنتیجه نقص درتولید هورمون های تیرویید رخ می دهد. کمبود این هورمون بر کیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی تاثیر منفی می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی - هیجان مدار بر کیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی زنان مبتلا به کم کاری تیرویید انجام شد.

طرح پژوهش شبه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. از بین زنان مبتلا به کم کاری تیرویید که در درمانگاه بیمارستان شهید رحیمی شهر خرم آباد پرونده داشتند،30نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرگروه 15 نفر) قرار گرفتند. پرسشنامه کیفیت خواب (پترزبورگ، 1989) و پرسشنامه خودکارآمدی جنسی (وزیری و لطفی، 1392) قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. مداخله با رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی- هیجان مدار به مدت 10 جلسه، 90 دقیقه ای بر روی گروه آزمایش اجراشد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارspss نسخه 20 استفاده شد.

تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره نشان داد رویکرد تلفیقی واقعیت درمانی - هیجان مدار برکیفیت خواب و خودکارآمدی جنسی بیماران کم کاری تیرویید تاثیر دارد (12/28 F= ،01/0P =).

براساسنتایج، رویکرد تلفیقیواقعیت درمانی - هیجان مدار در بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید می تواند باعث افزایش خودکارآمدی جنسی و بهبود کیفیت خواب آن ها شود. انجام مطالعات بیشتر در این زمینه پیشنهاد می شود.