معماری سرویس‌گرا، استراتژی یکپارچگی و مقیاس‌پذیری سیستم‌های تصمیم‌ یار ‌بالینی

زمانی که سیستم های تصمیم یار بالینی ایجاد شوند، به کارگیری راه حل هایی که بتواند استفاده از این سیستم ها در مقیاس بزرگ را فراهم کند، منجر به کاهش تولید هزینه های ناشی از ایجاد، نگهداری و اشتراک گذاری آن ها از تولید سیستم های متعدد جلوگیری می شود. در سال های اخیر یکی از رویکردهایی که با این هدف به صورت ترکیبی با سیستم های تصمیم یار استفاده می شود، رویکرد معماری سرویس گراست. هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش و اهمیت معماری سرویس گرا در ارایه معماری های مقیاس پذیر سیستم های تصمیم یار بالینی با تمرکز بر رویکردهای مختلف این معماری می باشد.

مقاله ی حاضر از نوع مقاله ی مروری ساده است. پایگاه های الکترونیکی کتابشناختی IEEE Explore، Science Direct، Springer، Web of Science و Scopus بررسی گردید. کلمات کلیدی«معماری سرویس گرا» و «سیستم تصمیم یار بالینی» به عنوان کلمات کلیدی اصلی همراه با اصطلاحات مرتبط برای جستجو در این پایگاه ها استفاده شد.

 رویکرد سیستم های تصمیم یار بالینی مبتنی بر معماری سرویس گرا مزایایی همچون تسهیل نگهداری دانش، کاهش هزینه و بهبود چابکی را به ارمغان می آورد. ارتباطات نقطه به نقطه، خط خدمات سازمانی، رجیستری خدمات، موتور راهنمای بالینی و موتور مبتنی بر قانون و service choreography and orchestration طرح های کلی معماری می باشند که در استفاده از سیستم های تصمیم یار بالینی مبتنی بر رویکرد معماری سرویس گرا مشهود هستند.

 معماری سرویس گرا به عنوان یک راه حل بالقوه برای ارایه پلتفرم های مقیاس پذیر سیستم های تصمیم یار بالینی است.