اثربخشی مدل ذهن آگاهی بر بهبود نگرش های صمیمانه و افسردگی سالمندان

سالمندی آخرین دوره زندگی است که در قیاس با سایر دوره های سنی بیشتر در معرض آسیب های درون فردی، بین فردی و محیطی قرار دارد. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مدل ذهن آگاهی بر بهبود نگرش های صمیمانه و میزان افسردگی سالمندان در سال 1398 انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه سالمندان شهر تهران بود که از میان آنها یک محله به طور تصادفی انتخاب شد. سپس با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک های ورود به مطالعه و 30 سالمند برای شرکت در پژوهش انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. سپس مداخله آموزشی (مدل ذهن آگاهی) در قالب 8 جلسه 90 دقیقه ای بر روی مشارکت کنندگان گروه آزمایش اجرا شد. ابزار گردآوری داده در این پژوهش پرسش نامه های نگرش های صمیمانه امیدون و افسردگی بک بود. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تجزیه و تحلیل کوواریانس تک متغیری) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد که مدل ذهن آگاهی نقش موثری در بهبود نگرش های صمیمانه و کاهش شدت افسردگی دارد (05/0>P). بنابر نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می توان به این نتیجه رسید که این مدل آموزشی می تواند به عنوان یک الگوی کارآمد در مراکز مشاوره و روان درمانی جهت بهبود نگرش های صمیمانه سالمندان و کاهش شدت افسردگی در آنها مورد استفاده قرار گیرد.