بررسی بروز اختلال استرس پس از ضربه در کادر پرستاری درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری

با شیوع سریع بیماری COVID-19 در ابتدای سال 2020 در جهان، فشار جسمانی و روانی شدیدی بر کادر درمانی بیمارستان هایی که درگیر مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 بودند، وارد گردید که خطر بروز اختلال پس از ضربه (PTSD) را می تواند افزایش دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت بروز اختلال پس از ضربه (PTSD) در پرسنل بیمارستانی درگیر مراقبت از بیماران COVID-19 بود.

در این پژوهش توصیفی  311 نفر از پرستاران و بهیاران بیمارستان دکتر مسیح دانشوری شرکت کردند و از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته و مقیاس می سی سی پی PTSD استفاده گردید. از روش های آماری توصیفی و استنباطی جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.

3/69 % از افراد مورد مطالعه پرستار و 7/30 % از آنها بهیار بودند. در 3/13 % از آنها ابتلا به COVID-19 در خود یا اعضای خانواده درجه یک آنها گزارش شد. میانگین نمره PTSD در تمام اعضای نمونه شدید بود.  بین گروه های سنی مختلف در زیر مقیاس فقدان افسردگی و بین افراد با وضعیت های تاهل مختلف، در زیرمقیاس های خاطرات رخنه کننده و ناتوانی در کنترل عاطفی و نمره کل PTSD تفاوت معناداری وجود داشت (05/0 >P).

پاندمی COVID-19 می تواند منجر به بروز مشکلات روانشناختی جدی، به خصوص در کادرخط مقدم درمان شود. وجود PTSD در پرسنل بیمارستان، باید به عنوان عاملی مهم توسط وزارت بهداشت و درمان کشور در نظر گرفته شود تا سلامت روان اعضای جامعه حفظ شود.