فرهنگ سیاسی نخبگان و حکمرانی خوب در جمهوری اسلامی ایران (مطالعه موردی دولت اصلاحات)

بحث حکمرانی خوب در دهه‏ های اخیر، به یکی از موضوعات اساسی در ادبیات توسعه و گزارش سازمان‏ های بین‏ المللی تبدیل شده است. اما در خصوص تعریف و شاخص‏های آن بین پژوهش گران و سازمان‏های بین ‏المللی، اجماع نظر چندانی وجود ندارد. تحقق شاخص ‏های حکمرانی خوب که با شاخص‏های حکمرانی دموکراتیک نیز همسویی ‏ها و همپوشانی‏ هایی دارد؛ مستلزم برخی پیش‏ شرط های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی است. علاوه بر این پیش شرط ها، فرهنگ سیاسی و به ویژه فرهنگ سیاسی نخبگان نیز، نقش مهمی در نهادینگی عناصر حکمرانی خوب بالاخص در کشورهای درحال توسعه ایفا می‏کند؛ این موضوع در دهه های اخیر، موردتوجه برخی از پژوهشگران مطالعات حکمرانی خوب قرارگرفته است. پرسش اصلی پژوهش آن است که، چه رابطه‏ ای بین فرهنگ سیاسی نخبگان سیاسی در جمهوری اسلامی و نهادینگی شاخص‏های حکمرانی خوب در دولت اصلاحات (84-76) وجود دارد؟ پژوهش حاضر با رویکردی تحلیلی مبتنی بر شواهد و با روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ‏ای صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش نشان می دهد که گفتمان و فرهنگ سیاسی دموکراتیک نخبگان سیاسی در دولت اصلاحات، برخلاف دولت های پیش و بعد از خود، نقش مهمی در نهادینگی برخی از شاخص های حکمرانی خوب داشته است.