تاثیر کاربرد آمونیوم سولفات و پتاسیم سولفات بر عملکرد دانه و روغن کاملینا (Camelina sativa L.) تحت شرایط تنش خشکی

به‎منظور بررسی تاثیر کودهای سولفات آمونیوم و سولفات پتاسیم بر صفات زراعی، عملکرد دانه، درصد و عملکرد روغن کاملینا تحت تنش خشکی، یک آزمایش دو ساله در کرج انجام شد. 

آزمایش بصورت کرت خرد شده-فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به انجام رسید و رژیم‎های آبیاری شامل آبیاری کامل، قطع آبیاری از مراحل کپسول‎دهی و مرحله گلدهی در کرت‎های اصلی و ترکیب کودهای سولفات آمونیوم (0، 25، 50 و 75 کیلوگرم در هکتار) و سولفات پتاسیم (0، 25، 50 و 75 کیلوگرم در هکتار) در کرت‎های فرعی قرار گرفتند. 

تعداد کپسول در بوته، طول کپسول، تعداد دانه در کپسول، وزن هزار دانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد و عملکرد روغن تحت تاثیر برهمکنش آبیاری × سولفات پتاسیم × سولفات آمونیوم قرار گرفتند. نتایج نشان داد عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن دانه در شرایط قطع آبیاری از مرحله کپسول‎دهی به ترتیب 46، 5/8 و 2/51 درصد، و از مرحله گلدهی 51، 7/18 و 7/78 درصد نسبت به آبیاری کامل کاهش یافتند. در بین تیمارهای کودی بیشترین عملکرد دانه، محتوای روغن و عملکرد روغن به ترتیب با میانگین 1950 کیلوگرم در هکتار، 8/31 درصد و 643 کیلوگرم در هکتار متعلق به کاربرد 75 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم+75 کیلوگرم در هکتار سولفات آمونیم بود. 

بطور کلی، برای دستیابی به بیشترین عملکرد دانه و روغن کاملینا، بهتر است کشت در شرایط آبیاری کامل با کاربرد سولفات پتاسیم (75 کیلوگرم در هکتار) بعلاوه سولفات آمونیوم (75 کیلوگرم در هکتار) انجام شود.