ارزیابی ریسک مواجهه با گرد و غبار قابل تنفس چوب در کارگران کارگاه های نجاری شهرستان ساری

بیش از دو میلیون نفر در سراسر جهان با گرد و غبار چوب که باعث بروز بیماریهای ریوی و سرطان دستگاه تنفسی می شود مواجهه دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی ریسک مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس چوب در کارگاه های نجاری شهرستان ساری انجام شد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی در 27 کارگاه نجاری شهرستان ساری در پاییز سال 1396 انجام شد. 43 نفر از شاغلین کارگاه های نجاری به صورت تصادفی اتنخاب شدند. برای نمونه برداری از ذرات قابل استنشاق از روش استاندارد شماره 0500 توصیه شده توسط NIOSH و با استفاده از پمپ نمونه برداری فردی کالیبره شده و نمونه بردار IOM انجام شد. سپس ریسک مواجهه با ذرات با استفاده از روش ارایه شده توسط انستیتو ایمنی و بهداشت شغلی سنگاپور تعیین گردید.

  میانگین غلظت گرد و غبار قابل تنفس چوب در کل کارگاه ها mg/m^3 30/15 بود و متوسط غلظت گرد و غبار قابل تنفس چوب در کارگاه های نجاری، برش MDF، نجاری/MDF، چوب بری، مبلمان سازی و منبت کاری به ترتیب 94/11±58/18،3/17±49/19،50/7±32/8، 05/6±48/10،98/3 ±44/3،0±77/4 mg/m^3 بود. دمای هوا و تهویه عمومی به طور معنی داری با میانگین غلظت گرد و غبار قابل تنفس چوب رابطه داشت. ریسک مواجهه با ذرات قابل استنشاق در همه این کارگاه ها در حد متوسط برآورد شد.

 مواجهه کارگران شاغل در نجاری های شهر ساری با گرد و غبار قابل تنفس چوب بیشتر از حدود مجاز مواجهه شغلی ملی و بین الملی است. مواجهه کارگران با ذرات قابل تنفس در هوای سرد و در شرایط خاموش بودن سیستم تهویه عمومی کارگاه بیشتر است.