تدوین الگوی رضایت از زندگی براساس ویژگی های شخصیتی و حل مساله اجتماعی با میانجیگری نیروی روانیدر افراد متاهل

دستیابی به جامعه سالم در گرو سلامت خانواده سالم است مشروط به برخورداری افراد از سلامت روانی و داشتن روابط مطلوب با یکدیگر است از این رو سالم نگاری روابط بین اعضای خانواده بی گمان آثار مثبتی به دنبال خواهد لذا این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه ای نیروی روانی در رابطه رضایت اززندگی با ویژگی های شخصیتی وسبک های حل مساله اجتماعی بود.

جامعه آماری در این پژوهش افراد متاهل مراجعه کننده بهد سرای محله در شهر تهران در سال 1396 بودند ،که تعداد 308 نفر ، به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای مناطق یک وچهار انتخاب شدند. و پرشسنامه ویژگی های شخصیتی برژه،حل مسئله اجتماعی (SPSI-R)، رضایت از زندگی (LSI) وپرسشنامه نیروی روانیرا تکمیل کردند.

براساس نتایج آزمون تحلیل مسیر ضریب مسیر ،اغلب ضرایب مستقیم معنادار هستند و از ضرایب غیرمستقیم متغیرهای سبک مقابله ای، پایداری، انعطاف پذیری، استقلال طلبی، حساسیت و پیوند جویی با رضایت از زندگی از طریق متغیر نیروی روانی معنادار هستند. همچنین ضرایب مستقیم متغیر میانجی با متغیر وابسته اصلی مدل یعنی رضایت از زندگی نیز در سطح 01/0 معنادار هستند.

نتایج نشان داد سطوح رضایت از زندگی فقط یک پدیده ثانویه نیست که محصول تجارب مثبت زندگی یا ویژگی های شخص و غیره باشد.