بررسی تاثیر معلولیت فیزیکی بر امید به زندگی در کارکنان یک شرکت تولیدی محصولات بهداشتی: مطالعه موردی

معلولیت مجموعه ای از اختلالات جسمانی و ذهنی است که فرد را از ادامه زندگی مستقل فردی و اجتماعی باز می دارد. افراد معلول محدودیت های زیادی را برای اشتغال و تحصیل خود تجربه می کنند. از آنجا که امید به عنوان یک عنصر مهم در ایجاد تصویر مثبت از خود و نگرش به آینده در معلولین مطرح می باشد، مطالعه حاضر اثر معلولیت فیزیکی بر امید به زندگی در یک کارخانه تولید محصولات بهداشتی مورد بررسی قرارداد.

این مطالعه از نوع توصیفی – مقطعی بر روی کلیه کارکنان سالم و دارای معلولیت یک کارخانه تولید محصولات بهداشتی در بهار 1396 به روش سرشماری انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل از دو بخش اطلاعات دموگرافیک و  پرسشنامه امید اشنایدر (1991) بود. برای تجزیه و تحلیل نتایج و از آمار توصیفی و آزمون هایMann-Whitney  و Kruskal–Wallis در نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شده است. P-value≤0.05 به عنوان سطح معناداری لحاظ گردید.

نتایج دموگرافیک نشان داد که 53 کارگر سالم (52%) و 49 کارگر معلول (48%) تشکیل می دادند. همچنین بر اساس یافته های تحقیق اکثریت کارگران مورد مطالعه دارای نوع معلولیت جسمی – حرکتی (6/18%) بودند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمره امید به زندگی بین کارگران قرارداد شرکت و کانون معلولان تفاوت معناداری داشت (011/0=P).

بین میانگین امید به زندگی با نوع معلولیت، وضعیت جسمانی، موقعیت شغلی و واحد کاری رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به یافته های مطالعه حاضر می توان نتیجه گرفت که اشتغال افراد معلول و تامین امنیت شغلی این افراد باعث افزایش امید به زندگی در آن ها می شود.