نقش توسعه انسانی سبز در نوآوری در شهرداری تهران

افزایش چالش های محیطی به صورت اجتناب ناپذیری روش های انجام کارها را تغییر داده، چالشهایی نظیر تغییر سریع، تنوع نیروی کار، جهانی شدن، تکامل یافتن و متحول شدن نقشهای کاری و خانوادگی، فقدان و کمبود مهارت ها و ظهور بخش خدمات تنها بر ساختار سازمانی اثر نداشته است بلکه ماهیت و نقش عاملیت کسب و کار را نیز تغییر داده است. در پاسخ به این چالشهای محیطی، سازمانها به منظور افزایش کارایی، اثربخشی و نهایتا بهره وری خود به سمت دو تسهیل کننده تغییر جهت داده اند: "توسعه سرمایه انسانی سبز"و "نوآوری". در این مطالعه هدف بررسی رابطه این دو تسهیل گراست. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی به شیوه پیمایشی و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری این پژوهش (کلیه کارشناسان و مدیران) منطقه 4 شهرداری تهران است. حجم جامعه آماری تعداد 650 نفر میباشد که با استفاده ازفرمول کوکران، تعداد 180  نفربه عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. یافته های پژوهش بر وجود رابطه ای درسطح معناداریبین توسعه سرمایه انسانی سبز و نوآوری صحه میگذارد .همچنین سایر فرضیه های فرعی تحقیق نیز تایید شده است