بررسی سطح منیزیم خون بیماران تحت دیالیز صفاقی و عوامل مرتبط با آن

 کلیه ها، راه اصلی دفع منیزیم از بدن هستند. در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، شانس بروز اختلال تعادل منیزیم زیاد می باشد. مطالعه ی حاضر، با هدف ارزیابی وضعیت سطح منیزیم خون در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه و شناسایی عوامل موثر بر آن در سال 1397 انجام شد.

مطالعه ی مقطعی حاضر، بر روی 210 نفر از بیماران تحت دیالیز صفاقی مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) و خورشید اصفهان صورت انجام شد. اطلاعات دموگرافیگ بیماران نظیر سن، جنس، سطح تحصیلات، علت نارسایی، نوع بیماری همراه، طول مدت دیالیز و نوع محلول مصرفی دیالیز ثبت شد. همچنین، سطح سرمی منیزیم، سطح کلسیم، سطح هورمون پاراتیرویید، KT/V کلیوی بیماران (که در آن K کلیرانس اوره ی خون، T زمان جلسه ی دیالیز و V حجم انتشار اوره در بدن بیمار است) نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

میانگین سطح منیزیم بیماران برابر با 39/0 ± 39/2 میلی گرم/دسی لیتر بود. سطح منیزیم در دو جنس مرد و زن و در تجویز محلول های مختلف دیالیزی نظیر محلول دکستروز 5/1، 5/2 و 25/4 درصد و Icodextrin 5/7 درصد اختلاف معنی داری نداشت (050/0 < P)، اما بیماری پرفشاری خون، با ضریب اثرگذاری 100/0-، نقش معکوسی بر سطح منیزیم داشت (050/0 > P).

بر طبق نتایج مطالعه ی حاضر، سطح منیزیم بیماران دیالیز صفاقی در رده ی طبیعی قرار داشت و فشارخون، نقش معکوس و معنی داری بر سطح منیزیم داشت؛ به طوری که در بیماران با پرفشاری خون، سطح منیزیم پایین تر بود.