ارائه چارچوب بهینه برای ارزشیابی نظام برنامه درسی در دانشگاه (پژوهش مروری نظامندبه همراه تحقیق کیفی)

هدف از انجام این پژوهش، ارایه چارچوب بهینه برای ارزشیابی نظام برنامه درسی در دانشگاه است.

پژوهش دارای رویکردی کیفی و از روش سنتزپژوهی و گراندد تیوری به عنوان روش های تحقیق استفاده شده است. پژوهش براساس هدف، توصیفی و از نوع کیفی - کاربردی است. از این رو حوزه پژوهش شامل کلیه مقالات علمی پژوهشی دهه اخیر در زمینه ارزشیابی برنامه های درسی آموزش عالی می باشد که براساس روند بررسی مقالات 46 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. از سوی دیگر در این پژوهش از مصاحبه نیمه ساختار یافته با 16 نفر از نخبگان آگاه نیز استفاده شد. روش نمونه گیری از موارد مطلوب بوده یعنی افرادی که تجربه مستقیم از ارزشیابی برنامه های درسی دانشگاهی داشتند. برای تعیین اعتبار از راهبرد بازبینی مشارکت کنندگان و بازبینی متخصصان استفاده شده است. به این منظور کدگذاری تحلیل در اختیار سه پژوهشگر قرار گرفت که ضریب توافق 88/0 برآورد شد.

نتیجه نهایی تحلیل سنتزپژوهی و گراندد تیوری به صورت ترکیبی چارچوب دایره‎ای شکل را که بیانگر مولفه های مهم و اساسی برای‎ ارزشیابی از نظام برنامه‎های درسی در دانشگاه جامع علمی کاربردی می‎باشد را تشکیل داده‎اند. این چارچوب شامل مولفه هایی در ابعاد‎: الف) بافت (‎با مولفه های 1- ویژگی برنامه‎های درسی و 2- طراحی، تدوین و تصویب برنامه‎های درسی). ب)‎ فرایند (‎با مولفه های 1- نظام پذیرش و اجرای برنامه‎های درسی و 2- مدرسین). ج) مداخله‎گر (‎با مولفه چالش‎ها و ضعف‎ها) د) پیامد (با مولفه های 1- ساختار 2- تعامل و 3- پیامدها‎) می‎باشد. در ضلع دیگری از این دایره هر یک از مولفه ها خود چندین ریز مولفه را شامل می شود که این ریز مولفه ها در حقیقت آن مواردی است که در نتیجه مصاحبه های نیمه ساختاریافته با صاحب نظران و متخصصین کسب شده است. در ضلع بیرونی چارچوب دایره‎ای شکل ذیل ریز‎مولفه هایی متناظر با ریز‎مولفه های حاصل از مصاحبه آورده شده است که در حقیقت محصول انجام و پیاده‎سازی روش تلفیق (سنتز‎پژوهی) در این پژوهش می‎باشد.