بررسی مقاومت به فلوروکوئینولون ها و ارتباط آن با موتاسیون در ژن parC در جدایه های کلینیکی کلبسیلا پنومونیه

 کلبسیلا پنومونیه به دلیل ایجاد طیف وسیعی از بیماری ها و مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار موردتوجه است. مقاومت به فلوروکویینولون ها در این باکتری های گرم منفی، ممکن است درنتیجه موتاسیون کروموزومی در ژن های gyr و par باشد. هدف از این مطالعه بررسی الگوی مقاومت به فلوروکویینولون ها و ارتباط آن با موتاسیون در ژن parC در میان جدایه های بالینی کلبسیلا پنومونیه هست.

 در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تعداد 95 کلبسیلا پنومونیه پس از تشخیص بیوشیمیایی و مولکولی، ازنظر مقاومت به آنتی بیوتیک های مختلف، مطابق توصیه موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی CLSI بررسی و جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین غربالگری شدند. برای بررسی وجود موتاسیون در ژن parC در کلبسیلا پنومونیه های مقاوم به سیپروفلوکساسین، از طریق تکثیر این ژن به روش PCR و سپس تعیین توالی قطعه تکثیرشده و درنهایت مقایسه آن با توالی ژنوم باکتری استاندارد موجود در سایت NCBI، از طریق نرم افزارهای آنلاین، Insilico و Clustalw2، بلاست گردید.

نتایج تست آنتی بیوگرام حاکی از گسترش باکتری های Multi Drug Resistant (MDR) بود. 3/1% جدایه ها به همه ی 13 آنتی بیوتیک موردمطالعه و 2/24% جدایه ها سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. بیشترین و کم ترین درصد مقاومت آنتی بیوتیکی به ترتیب برای آمپی سیلین و آموکسی سیلین (98/9%) و ایمی پنم (13/6%) تعیین شد. آنالیز توالی یابی ژن parC نشان داد از 23 جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین، 16 جدایه در کدون 80 (I80S)، یکی در کدون 84 (E84K) و 3 جدایه نیز دچار جهش در چارچوب بودند.

جهش در ژن parC می تواند یکی از عوامل اصلی مقاومت به فلوروکویینولون ها و افزایش باکتری های MDR و ایجاد عفونت های بیمارستانی باشد.